De Geschiedenis van het Toiletpapier: Naar het Westen (14e – 19e Eeuw)

Na de grootschalige productie van toiletpapier in de Ming-dynastie bleef het gebruik van papier voor persoonlijke hygiëne voornamelijk beperkt tot China. Terwijl de Chinese elite genoot van luxueus, soms geparfumeerd papier, ontwikkelden andere culturen hun eigen methoden om zich te reinigen, zonder papier als algemeen gebruiksvoorwerp.

Toiletgewoonten in het Westen

In Europa, vooral tijdens de Middeleeuwen en de Renaissance, gebruikten mensen een verscheidenheid aan materialen die afhankelijk waren van de beschikbaarheid en de sociale klasse. De rijken hadden toegang tot stoffen zoals wol, linnen of hennep, terwijl de armen vaak hun toevlucht namen tot gras, bladeren, mos of zelfs stukken van oude kleding. In kustgebieden werden schelpen gebruikt, en op het platteland was het niet ongebruikelijk om maïskolven of stro te gebruiken.

De Romeinse Spons en Andere Oplossingen

Vóór de Chinese ontwikkelingen was de bekendste vorm van hygiëne het gebruik van de “tersorium” in het oude Rome, een spons bevestigd aan een stok. Deze werd gedeeld door meerdere mensen en tussen gebruik door gereinigd in water met azijn. Deze methode bleef in Europa eeuwenlang een basisoplossing op openbare toiletten.

Islamitische Hygiënepraktijken

In de islamitische wereld, waar water als reinigingsmiddel centraal stond, werd toiletpapier nooit essentieel. Volgens islamitische voorschriften was het gebruik van water voor reiniging na het toiletbezoek (met de linkerhand) de belangrijkste methode. Dit bleef consistent door de eeuwen heen, en tot op de dag van vandaag is water een belangrijk onderdeel van persoonlijke hygiëne in vele islamitische culturen.

De Tijd van Handige Alternatieven

In veel regio’s van de wereld werd papier voornamelijk gebruikt voor schrift en kunst. Het was te kostbaar om als wegwerpproduct te dienen, en de meeste mensen hadden geen toegang tot het papier dat nodig zou zijn voor hygiënisch gebruik. In plaats daarvan gebruikten mensen de materialen die lokaal beschikbaar waren. In gebieden met bossen werden bijvoorbeeld takken en bladeren gebruikt, terwijl in meer droge gebieden stenen of zand gebruikelijk waren.

Tegelijkertijd ontwikkelden mensen in Japan een andere benadering. Hoewel zij geen toiletpapier gebruikten zoals in China, hanteerden ze gladde houten spatels, bekend als “chuugi,” voor reiniging. Deze houten spatels werden ook gebruikt om uitwerpselen uit de anus te schrapen.

De Opkomst van Drukwerk en Papiergebruik

In de 17e en 18e eeuw begon het papiergebruik in Europa toe te nemen, voornamelijk dankzij de uitvinding van de boekdrukkunst en de verspreiding van gedrukte kranten en boeken.

Hoewel dit papier nog niet specifiek bedoeld was voor hygiënisch gebruik, leidde de beschikbaarheid van goedkoop gedrukt materiaal ertoe dat mensen oude kranten, pamfletten en ander drukwerk gingen gebruiken voor hun persoonlijke reiniging. Dit gold vooral voor de lagere klassen.

De Overgang naar de 19e Eeuw met de toiletrolhouder

Het was pas in de 19e eeuw, met de industriële revolutie en de opkomst van massaproductie, dat papier werd omgevormd van een luxeartikel naar een dagelijks gebruiksproduct. Innovaties in papierproductie en de toenemende beschikbaarheid van houtpulp maakten papier veel betaalbaarder, wat leidde tot de introductie van het moderne toiletpapier.

Hier eindigt de tussenperiode waarin toiletpapier een uniek Chinees fenomeen bleef, terwijl de rest van de wereld afhankelijk was van creatieve en vaak minder comfortabele oplossingen. Nu begint de volgende grote stap: de commerciële doorbraak van toiletpapier in de 19e eeuw met daarbij de niet meer weg te denken toiletrolhouder.